Sanktuarium św. Rity w Smolnej, jako szczególne miejsce kultu i wypraszania łask, cieszy się przywilejem uzyskiwania odpustu zupełnego – pod zwykłymi warunkami – przez wiernych, którzy nawiedzą to święte miejsce.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Odpust może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
- Stan łaski uświęcającej. Spowiedź św. sakramentalna; jedna spowiedź wystarczy dla uzyskania kilku czy nawet kilkunastu odpustów, warunkiem jest by zawsze, za każdym razem być w stanie łaski uświęcającej.
- Wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu nawet powszedniego. Chodzi tutaj o samo przywiązanie, o radykalne zerwanie z jakąkolwiek sposobnością, o której wiemy, że może prowadzić nas do grzechu, nawet lekkiego; odrzucenie przywiązania do naszych słabości, złych skłonności, nałogów itp. W tym dniu powinniśmy prosić Pana Boga żeby dał nam siłę aby mogliśmy przezwyciężyć wszystkie te nasze słabości, które mogą nas zniewalać.
- Komunia św.
- Dzieło odpustowe, czyn odpustowy.
- Modlitwa w intencjach Ojca św. Jest to modlitwa, która wspiera intencje Ojca św., które nosi w swoim sercu; wystarczy tutaj odmówić modlitwę „Ojcze nasz i Zdrowaś Mario” lub jakąkolwiek inną modlitwę w tych intencjach.
Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek.
Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny.
Kościół zachęca do ofiarowania odpustów za zmarłych (niekoniecznie muszą być to osoby nam znane, nie musimy wymieniać konkretnego imienia – wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która tego odpustu potrzebuje).
Wybrane praktyki związane z uzyskaniem odpustu zupełnego:
- Adoracja Najświętszego Sakramentu trwająca przynajmniej pół godziny.
- Pobożne przyjęcie Błogosławieństwa Papieskiego udzielanego Miastu i Światu (możesz go wysłuchać choćby tylko przez radio).
- Nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą za zmarłych
– choćby tylko w myśli za zmarłych (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące);
– w pozostałe dni roku odpust cząstkowy. - Pobożny udział w obrzędzie liturgicznym w Wielki Piątek i ucałowanie krzyża.
- Udział w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni.
- Publiczne odmówienie Aktu Wynagrodzenia w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego.
- Publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczystość Chrystusa Króla.
- W uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła, każdy kto pobożnie używa przedmiotu religijnego (krzyża, różańca, szkaplerzna, medalika) poświęconego przez Papieża lub Biskupa i w tym dniu odmówi Wyznanie Wiary.
- Wysłuchanie w czasie misji kilku kazań i udział w uroczystym ich zakończeniu.
- Przystąpienie po raz pierwszy do Komunii św. lub udział w takiej pobożnej ceremonii.
- Odprawienie pierwszej Mszy św. lub pobożne uczestnictwo w niej.
- Odmówienie różańca w kościele, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej (należy odmówić przynajmniej jedną część, jednakże pięć dziesiątek w sposób ciągły, z modlitwą ustną należy połączyć pobożne rozważanie tajemnic, w publicznym odmawianiu tajemnice winne być zapowiadane zgodnie z zatwierdzoną miejscową praktyką, w odmawianiu prywatnym wystarczy, że wierny łączy z modlitwą ustną rozważanie tajemnic).
- Odnowienie przez kapłana w 25-, 50-, 60-lecie święceń kapłańskich postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swojego powołania, uczestniczenie w Mszy św. jubileuszowej.
- Czytanie i rozważanie Pisma św. z szacunkiem należnym słowu Bożemu, przynajmniej przez pół godziny.
- Nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.
- Odmówienie w sposób uroczysty hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem” w Wielki Czwartek.
- Odmówienie w sposób uroczysty hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem” w uroczystość Bożego Ciała.
- Publiczne odmówienie hymnu: „Ciebie Boże wielbimy” w ostatnim dniu roku.
- Publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu Stworzycielu” w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego.
- Pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej (przed stacjami prawnie irygowanymi, połączone z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego).
- Pobożne nawiedzenie kościoła w święto tytułu i dnia 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.
- Pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego konsekracji i odmówienie „Ojcze Nasz” i „Wierzę w Boga”.
- Pobożne nawiedzenie kościoła w Dniu Zadusznym i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące).
- Pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonnej w święta Założyciela i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.
- Udział w czynności świętej, której przewodniczy wizytator w czasie odbywania wizytacji pasterskiej.
- Odnowienie przyrzeczeń chrztu św.
– w czasie nabożeństwa Wigilii Paschalnej lub
– w rocznicę swego chrztu. - Pobożne nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” w:
– święto tytułu,
– jakiekolwiek święto nakazane,
– raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego. - Udział w świętych czynnościach sprawowanych w kościołach stacyjnych w Rzymie w określonych dniach roku zaznaczonych w Mszale Rzymskim.
- Odmówienie modlitwy: „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu”
– po komunii św. przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek;
– w pozostałe dni roku – odpust cząstkowy. - Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, szkaplerzem, medalikiem),
– jeżeli są pobłogosławione przez Papieża, ewentualnie przez biskupa, jeśli w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, odmówimy wyznanie wiary (jakąkolwiek formułę);
– natomiast posługując się tymi przedmiotami pobłogosławionymi przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy. - W momencie śmierci, o ile nie ma kapłana, który udzieliłby sakramentów i błogosławieństwa papieskiego, można odmówić jakąkolwiek modlitwę, o ile wierny miał za życia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw (w tym wypadku wymieniony warunek zastępuje trzy zwyczajne warunki uzyskania odpustu zupełnego), dla uzyskania tego odpustu chwalebną rzeczą jest posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem.
Dla naszego kraju zostały zatwierdzono dwa dodatkowe odpusty zupełne. - Udział w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski.
- Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:
– w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca),
– w święto tytułu,
– w dniu 2 sierpnia (odpust „Porcjunkuli”)
,– jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania.